“ömrün doldurur yanağımdaki gamzeyi
sen öpünce gül biter çene çukurumda
çöker göz çukuruma bir şiir…”
sen öpünce gül biter çene çukurumda
çöker göz çukuruma bir şiir…”
i
bir bakış düğüm atarken ağrıyış diğerine
terk ederken iplik deseni y akış sessizliği
nakış da kış
görünce zerdalideki neşeyi
içbükey endişeyi portakal kokusunda
ii
o mısır püskülünde sır
ellerim konuştu dün akşam
o hasırda gülleşen gövdeler kaç asır üzünç
yansıdı y üzümden kır ışık
taraçadaki boş şarap şişesine
ii
k esir esaretimi attım bir tam sayıya
dal dala orman olmaya gittik
birbirine tesir iki nehir
kol kola iki ağaç
yangına
sayın bay ve bayan sayın olarak
iki mayın yıllardır birbirinin
toprağına basmayı bekleyen iki kayın
önündeki evden rahatsızlanıp yıktıran!
iv
sayın bay ve bayan sayın ilk iz
boş bir kağıdın yırtılmasındaki ince anlam
sona vardıkça
sesinde çoğalan kavram
eğilmesin yeter ki dalın
eğilmesin
konmaz serçe
düşer yaprak!
ağustos tan eylül ağırlığını tartarak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder