“sızla(n)dıkça gergef
deseni gösterir iğne”
deseni gösterir iğne”
incecik aşk olarak gelip geçerdi ip
başından iğnenin
dikemeden yalnızlığını
yazdan evsiz iğde yaprağı
açmış yara
nazım kitabında
oysa ne demişti babam
necip fazıl oku(n)malı
yaradan çok yaradan’a bakmalı
babamdaki reçete: bu çocuk fazla kayısı
kıralım dalını çağla kalsın
kesilsin ağaç yaşken mutlak kesilsin
orman olmadan bir kibrite!
budak olsun otursun avluda
çamaşır ipine
kendini astı kuşlar bu akşam!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder