su oyuk
bırakmadı döve döve kayada!
kaya suda dalga
bıraktığın bende yemyeşil
terk edilmiş şiir
sarı bir mevsim yarısı ekim
kasımla başlayıp yasımla biten
dün akşam sildim yağmur damlası sanıp
kopmuş yapraktaki damlaları!
su mavisiydin
aktıktan sonra da mavi misin
yeryüzündeki en büyük facia
senin ya da benim ölümüm
demiştim bir gün sana
ikimizin ki birden ölüm
bakma bu dikiz aynasındaki
titiz yalnızlık benim
bu yalnız yüz sabah akşam
ulaşmak sözcüğünü çalıştığından
bir zirkon bir ametist bir akik
arama benim için
yerden bir çakıl al adıma
tüm ağırlığımı alır
hoş gel koş
ezmesinden başka
zeytin bulamıyorum hayatta!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder